GUSTAF JOHN RAMSTEDT:
Gustaf John Ramstedt,Tammissari’de doğdu. Helsinki Üniversitesi’nde Grekçe, Latince, İbrânîce ve Sanskritçe okurken Sanskritçe profesörü Otto Donner’in tavsiyesiyle dikkatini Orta Asya’ya çevirdi ve mezun olduğunda (1895) üniversitede kalarak Altay dilleri sahasında çalışmaya başladı.
1898-1912 yılları arasında Helsinki Üniversitesi ve Fin-Ogur Derneği’nin desteğiyle Asya’nın Türk ve Moğol bölgelerine yedi ilmî gezi yaparak çeşitli boylar arasında yaşadı; bir yandan onların lehçelerini öğrenirken bir yandan da dil ve folklor malzemesi topladı. Aynı üniversitede 1906’da doçent ve 1917’de profesör oldu. Altay dilleri profesörlüğüne getirildiğinde bu alanda unvan alan ilk kişi olarak modern anlamda Altayistiğin kurucusu sayıldı. Altayist Nicholas N. Poppe, Ramstedt’in açtığı yoldan yürümekle birlikte bu alanda tek başına bir ekol oluşturmuştur. 1919’da Finlandiya hükümeti tarafından Tokyo Büyükelçiliği’nde maslahatgüzâr olarak görevlendirildi ve 1930’a kadar bu görevde kaldı. O yıllarda Japonca ve Korece öğrenip bu diller üzerinde çalıştı. Ülkesine döndükten sonra kendini tamamen üniversitedeki öğrencilerine ve bilimsel çalışmalara adadı. Yetiştirdiği öğrencilerin önde gelenleri arasında Martti Räsänen, Pentti Aalto, Eino Karajha ve Paul Jyrkänkallio sayılabilir. 1943’te emekli oldu.
Doğumunun 75. yıl dönümünde Studia Orientalia’nın XIV. cildi ona armağan kitabı olarak yayımlandı. 25 Kasım 1950’de Helsinki’de öldü. Altay dilleri arasında önemli ses denkliklerinin olduğunu ilk defa Ramstedt ortaya koymuş, Türkçe ile Moğolca arasında bu denkliğin bulunduğunu da o göstermiştir. Ramstedt’e göre Ana Altay dilinin en az dört kolu vardı: Ana Korece, Ana Türkçe, Ana Moğolca ve Ana Mançu-Tunguzca. Bunlardan Ana Korece ve Ana Türkçe asıl dil alanının kuzey kısmında konuşuluyordu.
Yazının devamı için bakınız: https://islamansiklopedisi.org.tr/ramstedt-gustav-john